Λόρδος Βύρων και ελληνική επανάσταση

 Μέρες που είναι, τόσο κοντά την επέτειο της ελληνικής επανάστασης και της εξόδου του Μεσολογγίου, ας θυμηθούμε αυτόν τον Άγγλο , που πολύ αγάπησε την Ελλάδα 

Για το λόρδο Βύρωνα η Βικιπαίδεια γράφει περίπου τα εξής:

Ο Τζορτζ Γκόρντον Μπάιρον, 6ος Βαρόνος Μπάιρον (22 Ιανουαρίου 1788 - 19 Απριλίου 1824), γνωστός στην Ελλάδα ως Λόρδος Βύρων (αγγλικά George Gordon Byron, 6th Baron Byron, Lord Byron), ήταν Άγγλος αριστοκράτης, ποιητής, πολιτικός, Φιλέλληνας και μια από τις σημαντικότερες μορφές του ρομαντισμού. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Βρετανούς ποιητές και παραμένει ακόμα και σήμερα δημοφιλής. 

Υπήρξε εξαιρετικά διάσημος και επιτυχημένος ως ποιητής, αλλά και ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στην Αγγλία.Ο Βύρων ήταν όμορφος άνδρας με πυκνά πυρόξανθα σγουρά μαλλιά και ωραίο παράστημα, αν και λίγο κουτσός από το δεξί του πόδι.

 Ταξίδεψε σε πολλά μέρη στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στην Ιταλία. Κατά την παραμονή του στην Ιταλία, δέχτηκε πολλές φορές επισκέψεις από τον φίλο του και έτερο ποιητή Πέρσι Σέλλεϋ (Percy Bysshe Shelley).( Άλλη στιγμή να πούμε για τον Σέλλεϋ και τη γυναίκα του , Μαίρη)

Αργότερα συνέδεσε το όνομα του με την στήριξη των επαναστατικών κινημάτων σε Ιταλία και Ελλάδα, και πέθανε στο πλευρό των Ελλήνων επαναστατών στο Μεσολόγγι .Απεβίωσε στις 19 Απριλίου του 1824  ύστερα από πυρετό. Το πένθος για τον θάνατό του ήταν γενικό καθώς ο Διονύσιος Σολωμός συνέθεσε μακρά ωδή στη μνήμη του ("Ωδή εις τον θάνατο του Λόρδου Μπάιρον" που αρχίζει μ’ αυτούς τους στίχους: 

Λευθεριά, για λίγο πάψε

Νά χτυπάς με το σπαθί·

Τώρα σίμωσε καί κλάψε

Εις του Μπάιρον το κορμί·

 Προς εκδήλωση του πένθους στο Μεσολόγγι ρίχτηκαν κανονιοβολισμοί από την ανατολή του ηλίου, μία κάθε λεπτό, ένας για κάθε χρόνο της ζωής του.

 Τα τελευταία του λόγια του ήταν για την Ελλάδα: «Της έδωσα τον καιρό, την υγεία μου, την περιουσία μου, και τώρα της δίνω τη ζωή μου. Τι μπορούσα να κάνω περισσότερο;»

Δυο χρόνια αργότερα, έπεσε το Μεσολόγγι στα χέρια των Τούρκων μετά την ηρωική έξοδο των υπερασπιστών της. Στον κήπο των ηρώων της Ιερής Πόλης του Μεσολογγίου, τιμάται η μνήμη του Βύρωνα και των άλλων φιλελλήνων που θυσιάστηκαν εκεί μαζί με τους Έλληνες.

             Μουσείο της Ακρόπολης ...συνέχεια
                                             ή 
                                πώς συνδέονται 
           η Ακρόπολη, ο Έλγιν και ο λόρδος Βύρωνας (Byron)

Μετά το μεγαλείο της εποχής του Περικλή και την Ακρόπολη σε όλη της τη λαμπρότητα, με το πέρασμα των αιώνων, ο βράχος της Ακρόπολης και τα μνημεία της πέρασαν τα πάνδεινα.

Κάποια στιγμή στη διάρκεια της τουρκοκρατίας, ο Άγγλος λόρδος Έλγιν ήρθε στην Αθήνα. Είχε μαζί του ένα φιρμάνι (διάταγμα, έγγραφο) που είχε αποσπάσει από την Υψηλή Πύλη (την έδρα της σουλτανικής εξουσίας στην Κωνσταντινούπολη), όταν βρισκόταν εκεί ως διπλωματικός υπάλληλος εκ μέρους της πατρίδας του, της Βρετανίας. Με αυτό το χαρτί στα χέρια, προσέλαβε εργάτες που ανέβηκαν στο βράχο της Ακρόπολης των Αθηνών και ξήλωσε ό,τι ήθελε από τα μνημεία!!!

                                         Πάρτε μια ιδέα πώς θα ήταν η διαδικασία:

Τα πήρε ,λοιπόν τα μάρμαρα και τα φόρτωσε σε ένα καράβι, to Μέντωρ. Όμως στις 17 Σεπτεμβρίου του 1802 το δικάταρτο μπρίκι «Μέντωρ», με το οποίο ο λόρδος Έλγιν μετέφερε τα κλεμμένα μάρμαρα από τον Παρθενώνα, ναυάγησε νοτιοδυτικά των Κυθήρων.... Μετά από αυτή την αναποδιά (για τον Έλγιν), ο άρπαγας λόρδος  έβαλε να του περισυλλέξουν ό,τι γινόταν. Ό,τι κατάφερε να σώσει, το μετέφερε στο αρχοντικό του στη Βρετανία, όπου προκλήθηκε σάλος από την ιεροσυλία του. 

Πολλοί επιφανείς Άγγλοι τον κατακεραύνωσαν, μεταξύ αυτών και ο γνωστός σε μας τους Έλληνες λόρδος Βύρωνας (Byron).

Αυτός, ο Βύρωνας, πρέπει να ήταν μεγάλη φάτσα (!) για την εποχή του. Ποιητής, γυναικάς, σκέτο σκάνδαλο ή ζωή του. Όμως, στην περίπτωση των Ελλήνων και της Ελλάδας, ήταν λεβεντιά!

Χρησιμοποίησε, λοιπόν, τη φήμη του για να στηλιτεύσει την πράξη του κλέφτη Έλγιν και στην κυριολεξία τον ξεφτίλισε!!! Έγραψε ένα ποίημα , "Η κατάρα της Αθηνάς" , όπου υποτίθεται η θεά Αθηνά καταριέται τον Έλγιν και τους απογόνους του , ονομάζοντας τον κλέφτη και βλαμμένο!

Καταριέται η Αθηνα και λέει:
Αν και έχω παρακμάσει, να εκδικηθώ μου μένει
και ν’ αποστραφώ μια χώρα σκοτεινή κι ατιμασμένη.
Άκουσε, λοιπόν, τις ρήσεις της θεάς Παλλάδας μόνο:
άκουσε και σώπα: τα’ άλλα θα ειπωθούν από το χρόνο.
Πρώτα στο κεφάλι εκείνου που ’κανε αυτή την πράξη
η κατάρα μου θ’ αστράψει, ίδιον και γενιά να κάψει.
Ούτε μία σπίθα πνεύμα να μην έχουν τα παιδιά του
και αναίσθητα να είναι, όπως και η αφεντιά του.

Και παρακάτω:
Ώ, καταραμένη να ’ναι η ζωή του και ο τάφος
και οργή να συνοδεύει το ιερόσυλό του πάθος.
Τ’ όνομά του η Ιστορία δίπλα σ’ εκεινού θα γράψει
του τρελού, που της Εφέσου το ναό ’χε κατακάψει.
Κι η κατάρα μου πιο πέρα απ’ τον τάφο να τον πάει
και το μίσος αιωνίως και τους δυο να κυνηγάει.
Ο Ηρόστρατος και ο Έλγιν, και οι δυο ατιμασμένοι,
μα ο δεύτερος πιο μαύρος απ’ τον πρώτο θ’ απομένει.

Τι συγκινητικό που ένας Άγγλος καταλαβαίνει την Ελλάδα και την αξία των θησαυρών της...

   Μένουμε σπίτι...αλλά πάμε να δούμε ένα μουσείο!
      Η Ακρόπολη και το μουσείο της

Είπαμε, το μότο τη των ημερών είναι ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ!

αλλά για να μην βαριόμαστε, ας χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία για να επισκεφτούμε ένα μουσείο. Πολλά μουσεία του κόσμου έχουν φτιάξει προγράμματα εικονικής περιήγησης για όσους για λόγους απόστασης ή άλλους δεν μπορούν να τα επισκεφτούν. μέσα σε αυτές τις περιηγήσεις νιώθουμε σαν να βρισκόμαστε μέσα στο μουσείο και περπατάμε ανάμεσα στα εκθέματα.

Υπάρχουν επίσης, βίντεο που περιγράφουν αυτά τα μουσεία. Εγώ ένα τέτοιο βίντεο για το μουσείο της Ακρόπολης, την κορωνίδα των μουσείων της χώρας μας, ανεβάζω εδώ.

Πώς ήταν όμως ο βράχος της Ακρόπολης από πολύ πολύ παλιά έως σήμερα; Δείτε και θα καταλάβετε!

Και 2 βίντεο που δημιουργήθηκαν με τη χρήση ψηφιακών εργαλείων ηλεκτρονικών παιχνιδιών από εκπ/κούς Β/θμιας. Έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί δείχνουν πώς θα βλέπαμε την Ακρόπολη στα αρχαία χρόνια!!! Αν ζούσαμε τότε!

Και η καραντίνα συνεχίζεται...

Μην κάνεις στους άλλους ό,τι δε θέλεις να σου κάνουν

Και πάλι μιλάμε εν μέσω καραντίνας! Ποιος θα το περίμενε όταν είπαμε καλό μεσημέρι εκείνη την Τρίτη πριν κλείσουν τα σχολεία...ότι θα έμεναν κλειστά  ουσιαστικά μέχρι το Πάσχα και μετά (ως και τις 26 Απριλίου).

Πολλά άλλαξαν από τότε και αλλάζουν  ακόμη, σιγά σιγά στην Ελλάδα, πιο δραματικά σε άλλες χώρες όπως στην Ιταλία. Βλέπουμε στην τηλεόραση σκηνές αυτοθυσίας από γιατρούς και άλλο προσωπικό των νοσοκομείων, αλλά και άλλους επαγγελματίες όπως υπαλλήλους καταστημάτων τροφίμων και προσωπικό καθαριότητας ή τεχνικούς και άλλους  και άλλους να διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να συνεχίσουμε εμείς οι υπόλοιποι να ζούμε και κάποια στιγμή να γυρίσουμε σε κανονικότητα.

Εμείς μένουμε σπίτι, στην ασφάλεια του σπιτιού μας και στο χρόνο που μας προσφέρεται τώρα και τόσο τον αποζητούσαμε πριν, που δεν προλαβαίναμε να κάνουμε πράγματα που θέλαμε. Kάποιοι παραπονούνται για αυτόν τον εγκλεισμό...είναι τάχα βαρετός!
Είναι, όμως μάλλον κάτι άλλο, λέω εγώ. Είναι oi στιγμές πολλές που έχουμε ελεύθερες να δούμε τον αληθινό μας εαυτό, που με το καθημερινό τρέξιμο τον ξεχνάμε λίγο. Τώρα όλοι έχουμε χρόνο να σκεφτούμε και να καταλάβουμε αν:

είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας
είμαστε εντάξει με τους άλλους
δείχνουμε όση αγάπη και κατανόηση πρέπει σ'αυτούς που αληθινά το αξίζουν
μήπως σκορπιόμαστε σε ανούσιες συναναστροφές και κουτσομπολιά
μήπως αφηνόμαστε σε κακίες και ζήλιες
δεν μοιράζουμε το χρόνο μας δημιουργικά, φτιάχνοντας κάτι, ό,τι, δικό μας, όμορφο να το μοιραστούμε
στενοχωρούμε και πληγώνουμε αυτούς που μας αγαπούν
θεωρούμε δεδομένους και κορόιδα αυτούς που είναι πάντα εκεί για μας, οικογένεια ή φίλοι

Αυτές τις μέρες γίνεται πολύς λόγος για την προσωπική ευθύνη. Προσωπική ευθύνη δεν είναι μόνο να μείνω σπίτι τώρα, αν και αυτό πια είναι ζήτημα ζωής και θανάτου!

Προσωπική ευθύνη έχω κάθε μέρα της ζωής μου! Να είμαι σωστός άνθρωπος για μένα και για τους άλλους.
Και επειδή αυτό  το ΣΩΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...χωράει πολύ κουβέντα κι εξήγηση, θα γράψω τι εννοώ εγώ καλός άνθρωπος

ΚΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΑΛΛΟΙ.

Θα μου πείτε...σιγά τη σοφία, αυτό το ξέρουμε! Το ξέρω ότι το ξέρουμε, το είπε κάποιος άλλος 2000 χρόνια πριν, αλλά το ξεχάσαμε.

Τα λόγια του τα ξεχάσαμε αλλά θυμόμαστε κόκκινα αυγά, λαμπάδες, σουβλιστά αρνιά και αργίες που πάνε μαζί με τα ΠΑΘΗ Του, τα ΠΑΘΗ του Χριστού, δηλαδή, γι'αυτόν μιλώ.


Κι επειδή βαδίζουμε προς το Πάσχα, ένα παράξενο, πρωτόγνωρο Πάσχα, ε, προτείνω να τον θυμηθούμε και με τη στάση μας προς το συνάνθρωπο να δείξουμε με ποιον θέλουμε να είμαστε:
με Εκείνον ή με τους Γραμματείς και Φαρισαίους!

Some People Are Worth Melting For GIF from Frozen GIFs

 Αντί ημερολογίου!

Ή ...μαμά και μπαμπά σας αγαπώ!




Σήμερα συμπληρώνουμε μία εβδομάδα από την ανακοίνωση της αναστολής λειτουργίας των σχολείων για 14 ημέρες. Από πότε άραγε είχαν να κλείσουν τα σχολεία; Σε περιόδους κρίσης τα σχολεία κλείνουν αλλά εγώ οι κρίσεις που θυμάμαι ήταν καλοκαιρινές που τα σχολεία ήταν ούτως ή άλλως κλειστά.

Τι θυμάμαι, λοιπόν;

Είμαι γεννημένη στις 19 Μάη του 1969. Θυμάμαι κάποιες κρίσεις στη χώρα, την επιστράτευση του 1974 (ο πατέρας μου είχε επιστρατευτεί και στο σπίτι μείναμε η μητέρα μου με ένα μωρό της αγκαλιάς, την αδερφή μου και εμένα ένα πεντάχρονο), την κρίση στο Αιγαίο το 1987 (μαθήτρια Γ΄λυκείου και τον πατέρα μου άρρωστο και τη μητέρα μου να προσπαθεί να δει τι θα κάνει αν κάτι πάει στραβά), την κρίση του 2015 με το κλείσιμο των τραπεζών, μαμά πια 2 παιδιών, του ενός να προετοιμάζεται για τις εξετάσεις για το πανεπιστήμιο αλλά να πρέπει να διακόψει την προετοιμασία για να κάνει μια χειρουργική επέμβαση:χωρίς γιατρό, κλειστές τράπεζες και κανένα δημόσιο νοσοκομείο διαθέσιμο.

 Στις 2 πρώτες μεγάλες κρίσεις που  έζησα εγώ ήμουν το παιδί: άλλος είχε την ευθύνη της ζωής μου, οι γονείς μου. Οι γονείς μου ήταν άνθρωποι που γεννήθηκαν λίγο πριν (ο πατέρας μου), λίγο μετά (η μητέρα μου) τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και αντιμετώπιζαν τη ζωή με την ψυχραιμία και τη στωικότητα που έχουν άνθρωποι που έζησαν σε ταραγμένα χρόνια. Ήταν άνθρωποι δυνατοί, τρυφεροί και σε έκαναν να νιώθεις ασφαλής, σίγουρος, ό,τι κι αν συνέβαινε. Σαν μεγάλωσα και σκεφτόμουν τις αντιδράσεις τους σε στιγμές δύσκολες για την οικογένειά μας, έλεγα...μα πώς τα καταφέρνουν και κρατούν την επιφάνεια των συναισθημάτων τους σαν ήρεμη θάλασσα και οργανώνουν τη λύση του προβλήματος με σταθερά βήματα, χωρίς να φαίνονται τα μανιασμένα κύματα της αναμπουμπούλας από κάτω;

 Το 2015 το κατάλαβα πώς τα κατάφερναν... Είχαν εμάς τα παιδιά κι έπρεπε να είναι εκείνοι, οι γονείς, ψύχραιμοι, νηφάλιοι για να μας έχουν κι εμάς ήσυχους και ισορροπημένους. Εκείνη τη στιγμή μας δίδασκαν πως να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες τις ζωής, για όταν αυτοί δεν θα ήταν κοντά μας.
Το 2015 τους κατάλαβα! Έπρεπε εγώ να είμαι ψύχραιμη και σίγουρη για τα παιδιά μου και την οικογένειά μου. Να μην φοβηθούν, να οργανωθούμε και να αντιμετωπίσουμε ό, τι κι αν συμβεί, ενωμένοι, σταθεροί, ψύχραιμοι και με μπόλικο χιούμορ! Μου έλειπαν βέβαια πολύ, πάρα πολύ! Τους είχα χάσει και τους 2! 

Σήμερα, πάλι σε μια στιγμή κρίσης, τη δεύτερη στη ζωή μου χωρίς αυτούς, τους θυμάμαι και θα ήθελα να είναι εδώ, να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα μου έμαθαν, να τους δώσω μια μεγάλη μεγάλη αγκαλιά και να κάνουμε πλάκα, όπως εμείς ξέραμε, θυμούμενοι άλλες αστείες και συγκινητικές στιγμές της οικογενειακής μας ζωής. 

Αλλά...δεν είναι εδώ!

Οι δικοί σας, όμως είναι! Δώστε τους ΤΩΡΑ πολλά φιλάκια (μεταξύ σας δεν πειράζουν τα φιλιά λόγω κορονοϊού) και μια μεγάλη αγκαλίτσα (μεγάλη για να κλείνει όλη σας την αγάπη και αγκαλίτσα για να δείχνετε όλη σας την τρυφερότητα)!

Τα χρειάζονται οι γονείς σας αυτά τα 2 τώρα, για να είναι ψύχραιμοι και χαρωποί για σας, για να μπορούν να σας κάνουν να μη φοβάστε από αυτά που ακούτε στην τηλεόραση και να μην κουραστείτε   και βαρεθείτε κλεισμένοι και κλεισμένες μέσα.

Αγκαλιές και φιλιά μεταξύ σας, λοιπόν! Και πολύ παιχνίδι! Και τηλεόραση όση θέλετε (αυτό δεν ονειρευόσαστε άραγε:)  και μαγείρεμα όλοι μαζί  και ταινίες το βράδυ με μπόλικο ποπ κορν και αργοπορημένο πρωινό ξύπνημα με σούπερ  χαλαρό πρωινό χωρίς βιασύνες για το σχολείο  και άφθονο σερφάρισμα (μόνο σε ασφαλή sites!!!)  και χειροτεχνίες (projects μόνοι σας να χορτάσει η ψυχή σας!), και chat με τις ώρες να πάρει φωτιά το viber και ... και... και...

Τι στο καλό, μπόρα είναι, θα περάσει!

ΥΓ: Στην προηγούμενη ανάρτηση σας προέτρεψα να γράφετε ημερολόγιο! Κάντε το! Θα το διαβάζετε μετά και θα συγκινείστε πολύ! Εγώ έκανα σήμερα την αρχή! Έγραψα κάτι για τους γονείς μου! Θα το διαβάζουν από κάπου και θα μου χαμογελούν και θα λένε "Αχ, βρε ..........., μας συγκίνησες πάλι!

ΥΓ2: Στις παραπάνω τελίτσες θα έγραφα το παρατσούκλι που μου είχαν δώσει, αλλά δεν το γράφω γιατί κάποια στιγμή τα σχολεία θα ανοίξουν και θα με φωνάζετε έτσι και θα με ταράξετε στη καζούρα! Τι δε σας ξέρω;

Έκλεισαν τα σχολεία λόγω κορονοϊού Covid-19! Τώρα; (συνέχεια)

Την προηγούμενη φορά που έγραψα για τον κορονοϊό, επέλεξα να αντιγράψω την ανάρτηση του Έλληνα επιστήμονα Μανώλη Κέλλη, που μας προτρέπει με τις 10 συμβουλές του να δείξουμε σοβαρότητα και κοινωνική ευθύνη. 

Σήμερα διάβαζα την αναδημοσίευση μιας ανάρτησης ενός άλλου σπουδαίου Έλληνα του Κωνσταντίνου Δασκαλάκη,  Καθηγητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών του ΜΙΤ. Με απλό τρόπο εξηγεί πώς μπορεί να πολλαπλασιαστεί η μετάδοση και τι πρέπει να κάνουμε για να την ανακόψουμε. Χρησιμοποιεί ένα μύθο και μου φάνηκε καταπληκτικός. Τον αναδημοσιεύω, λοιπόν κι εγώ:

ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΙΜΟ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ!

Ο μύθος μιλάει για ένα βασιλιά στην μακρινή Ινδία που ήταν καλός στο σκάκι και είχε τη συνήθεια να καλεί τους περαστικούς να παίξουνε παρτίδες. Μια μέρα προσκάλεσε ένα σοφό περαστικό, λέγοντας του ότι αν χάσει θα του χάριζε ό,τι ζητούσε. Ο σοφός του ζήτησε να πληρωθεί σε ρύζι με τον εξής τρόπο: δύο κόκκους ρύζι για το πρώτο τετράγωνο της σκακιέρας, τέσσερις για το δεύτερο, οχτώ για το τρίτο, και ούτω καθεξής, βάζοντας σε κάθε τετράγωνο της σκακιέρας δύο φορές τον αριθμό από κόκκους του γειτονικού τετραγώνου. Ο βασιλιάς δέχτηκε και έπαιξαν.

Ο περαστικός ήταν βιρτουόζος στο σκάκι, και προς έκπληξη όλων κέρδισε τον βασιλιά. Ο βασιλιάς ζήτησε να φέρουν ένα σακί με ρύζι για να πληρώσει τον περαστικό. Και άρχισε να βάζει τους κόκκους στη σκακιέρα. Όμως σύντομα κατάλαβε ότι ακόμα και η αμύθητη περιουσία του δεν αρκούσε για να πληρώσει τον περαστικό. Συνειδητοποίησε ότι όταν έφτανε στο εικοστό τετράγωνο θα χρειαζόταν περίπου 1 εκατομμύριο κόκκους ρυζιού, σ το τριακοστό 1 δισεκατομμύριο κόκκους, στο τεσσαρακοστό 1 τρισεκατομμύριο, και πάει λέγοντας. Για να πληρώσει τον περαστικό θα χρειαζόταν περίπου 1 τρισεκατομμύριο τόνους ρυζιού, δηλαδή περισσότερους τόνους από όσο ρύζι παράγει η Κίνα σε 7000 χρόνια, με βάση την περσινή της παραγωγή!

Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας; Ότι η εκθετική αύξηση είναι ύπουλο πράγμα. Το σκέφτεσαι λίγο και τα νούμερα φαίνονται μικρά. Αλλά τελικά θα σου τη φέρει. Όσο μεγάλος και να είσαι θα σου τη φέρει. Μετά από λίγα μόλις βήματα έχει γίνει τόσο μεγάλη που δεν το χωράει ο νους σου. Ο αριθμός γίνεται τόσο εξωφρενικά μεγάλος που είναι μεγαλύτερος από τα μόρια του σύμπαντος.

Δεν είμαι γιατρός, βιολόγος ή επιδημιολόγος, αλλά η δουλειά μου στην επιστήμη των υπολογιστών είναι να δαμάζω τις εκθετικές αυξήσεις.

Η εξάπλωση του κοροναϊού είναι μια ύπουλη εκθετική αύξηση. Αρχίζει με 1 κρούσμα. Μετά από δύο-τρεις μέρες τα κρούσματα γίνονται 2. Μετά από άλλες δύο-τρεις μέρες γίνονται 4. Έχει περάσει μια βδομάδα και φαίνεται υπό έλεγχο. Έλα όμως που αν περάσουν άλλες δύο βδομάδες τα κρούσματα θα γίνουν περίπου 1000, και αν περάσουν άλλες δύο-τρεις βδομάδες θα γίνουν πάνω από εκατό χιλιάδες!

Και το ακόμα πιο ύπουλο είναι το εξής. Όταν τα επιβεβαιωμένα κρούσματα είναι 1000, ακόμα και εκείνη την μέρα να καθόμαστε όλοι σπίτι μας για 10 μέρες χωρίς καμιά ανθρώπινη επαφή, παρόλα αυτά τα κρούσματα θα γίνονταν αρκετές χιλιάδες. Μα πώς; Ο λόγος είναι ότι όταν τα 1000 έδειξαν συμπτώματα, είχαν ήδη μεταδώσει τον ιό σε άλλους.

Στην Ελλάδα τα κρούσματα είναι τώρα περίπου 200. Αν καθόμαστε όλοι κλεισμένοι σπίτια μας, τότε σε ένα καλό σενάριο μετά από πέντε-έξι-εφτά μέρες τα κρούσματα θα έφταναν περίπου τα 1000 μεγαλώνοντας εκθετικά μέχρι τότε, ΑΛΛΑ μετά θα βλέπαμε τον αριθμό νέων κρουσμάτων να πέφτει, αν ΣΥΝΕΧΙΖΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ στα σπίτια μας. Μετά από ακόμα δύο-τρεις βδομάδες, δηλαδή σε ένα μήνα από τώρα ίσως και να είχαμε 0 καινούρια κρούσματα.

Τι καταλαβαίνουμε, λοιπόν;

Μένουμε σπίτι! Ας το σκεφτούμε λίγο! Τον κανονικό καιρό παραπονούμαστε  ότι ξυπνάμε νωρίς για το σχολείο, ότι βαριόμαστε στο σχολείο, ψάχνουμε για αργίες, εκδρομές, γιορτές. Να κάτσουμε σπίτι, να παίξουμε, να κοιμηθούμε αργά, να δούμε τηλεόραση, να φτιάξουμε πράγματα και να ασχοληθούμε με τα χόμπι μας και ο χρόνος δε μας φτάνει! Ε, τώρα για πρώτη φορά στη ζωή μας... μας περισσεύει! Καλό; Ας μην τον αφήσουμε να πάει χαμένος! Θα έλεγα, μέσα σε όλα τα άλλα ...να μια ιδέα: να κρατήσουμε ημερολόγιο αυτής της παράξενης συγκυρίας που θα μείνει στην ιστορία και εμείς είμαστε μέρος αυτής της Ιστορίας. Ας την καταγράψουμε, έτσι με δυο λέξεις, τίποτα το πολύ ή το ιδιαίτερο ή κουραστικό. Να, τι μας έκανε εντύπωση κάθε μέρα, έστω μια πρόταση! Όταν όλα τελειώσουν, θα τα διαβάζουμε και κάπως θα μας φαίνονται! Κάπως!

Και μέχρι τότε, μέχρι όλα να τελειώσουν και να γυρίσουμε στην απλή καθημερινότητά μας... ας μην ξεχνάμε:  Θα κάτσω σπίτι! Το είπε πριν χρόνια ο Λουκιανός Κηλαϊδόνης! Προφητικός! Κάτι ήξερε!

       

Στίχοι

Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι
λοιπόν απόψε δεν πρόκειται να βγω
Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι
κι άμα πεινάσω τηγανίζω καν' αυγό

Και όταν ακούω να χτυπάει το τηλέφωνο
θα το κοιτάζω και δε θα απαντώ
γιατί όταν χτυπάει το τηλέφωνο
εννιά φορές στις δέκα είναι για κακό
γι' αυτό
Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι
οχυρωμένος κι από μέσα το κλειδί
Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι
γιατί αυτό το έργο το 'χω ξαναδεί

Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι
σεισμός να γίνει, δεν πρόκειται να βγω
Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι
κι ας με ξεγράψουν τα ρεμάλια απ' αρχηγό

Γιατί άν βγω θα προκύψει κανά μπλέξιμο
κι ένας Θεός ξέρει που θα κοιμηθώ
και όπως λεν κι οι ινδιάνοι για το μπλέξιμο
εννιά φορές στις δέκα είναι για κακό
γι' αυτό
Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι
και δε σκοπεύω από δω να κουνηθώ
Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι
θα βάλω βίντεο και θ' αποβλακωθώ

Και όταν ακούω να χτυπάει το τηλέφωνο
θα το μουτζώνω και δε θα απαντώ
γιατί όταν χτυπάει το τηλέφωνο
εννιά φορές στις δέκα είναι για κακό
γι' αυτό
Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι
από δω μέσα δεν πρόκειται να βγω
Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι
άμα με δεις στο δρόμο πέτα μου έν' αυγό

άμα με δεις στο δρόμο πέτα μου έν' αυγό

Έκλεισαν τα σχολεία λόγω κορονοϊού Covid-19! Τώρα;

Ανακοινώθηκε το κλείσιμο όλων των σχολείων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στη χώρα μας λόγω του νέου κορονοϊού Covid-19, για τις  14 (ημερολογιακές) μέρες με στόχο τον περιορισμό της διασποράς του κορονϊού. Τώρα; Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας, των μεγάλων αλλά και των παιδιών;

 Πώς θα γεμίσουμε τη ζωή μας και θα της δώσουμε νόημα; Αν το καλοσκεφτούμε...ζούμε  πρωτόγνωρες στιγμές, που θα αλλάξουν τον κόσμο μας. Τι πρέπει να κάνουμε; Πρώτα από όλα για την προστασία όλων μας ας διαβάσουμε το δεκάλογο της προστασίας που ανήρτησε ένας Έλληνας επιστήμονας στην Αμερική, του Μανώλη Κέλλη.


«Ορισμένες συμβουλές για τον κορωνοϊό προς τους φίλους μου:

Ο ιός εξαπλώνεται ασυμπτωματικά. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να είστε ήδη φορέας και να εξαπλώνετε τον ιό χωρίς να το γνωρίζετε. Για να περιοριστεί η εξάπλωσή του, παρακαλώ περιορίστε στο ελάχιστο τις μεγάλες συναθροίσεις, τα ταξίδια, τις χειραψίες και μην αγγίζετε το πρόσωπό σας.

Ο κύριος λόγος που παραμένει χαμηλός ο παγκόσμιος αριθμός (των κρουσμάτων), ειδικά στην Κίνα, σχετίζεται με την επιστήμη, τον εντοπισμό, την αναγνώριση, τους ελέγχους, την ετοιμότητα και τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Χωρίς αυτά θα είχαμε εκατομμύρια θανάτους μόνο στην Κίνα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Μη γελάτε με τον ιό: α) ο ρυθμός μετάδοσής του είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον της γρίπης, β) η θνησιμότητά του είναι πολύ μεγαλύτερη από της γρίπης, γ) η φυσική ανοσία μας σε αυτόν είναι πολύ χειρότερη από της γρίπης, δ) η εξάπλωσή του ενώ δεν υπάρχουν συμπτώματα σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τον περιορίσουμε ζητώντας από τους ανθρώπους να μείνουν στο σπίτι. Μικρές διαφορές μπορούν να μετατρέψουν 10.000 θανάτους σε 50 εκατομμύρια θανάτους, οπότε μην τις υποτιμάτε.

Μη φοράτε μάσκα στο πρόσωπο. Συσσωρεύονται μικρόβια, τα οποία στη συνέχεια θα εξαπλωθούν στο πρόσωπό σας, στο σπίτι σας, στα αγαπημένα σας πρόσωπα, όταν τελικά βγάλετε τη μάσκα. Εάν είστε άρρωστος και «πρέπει» να βγείτε έξω, ναι, φορέστε ιατρική μάσκα για να προστατεύσετε τους άλλους. Αλλά στην περίπτωση που δεν είστε άρρωστος, αυτές οι μάσκες θα σας κάνουν να αρρωστήσετε, ενώ θα λείψουν και από τα νοσοκομεία και το προσωπικό στον χώρο της υγείας. Άρα, σας παρακαλώ μην τις αποθηκεύετε.

Εάν είστε πράγματι άρρωστοι και έχετε ελαφρά συμπτώματα γρίπης, μείνετε στο σπίτι αντί να πάτε στο νοσοκομείο, το οποίο είναι απαραίτητο σε πιο σοβαρά περιστατικά. Το πιθανότερο είναι ότι έχετε γρίπη, αλλά ακόμη και αν πρόκειται για κορωνοϊό δεν υπάρχει θεραπεία, δεν υπάρχει εμβόλιο και το νοσοκομείο δεν μπορεί να κάνει τίποτα σε περιστατικά με ελαφρά συμπτώματα. Άρα, αφήστε ελεύθερες τις κλίνες για εκείνους που χρειάζονται οξυγόνο.

Να καθαρίζετε κάθε επιφάνεια σαν να είναι μολυσμένη. Να πλένετε συχνά τα χέρια σας. Ελαχιστοποιήστε τα αγγίγματα στο πρόσωπό σας. Αντικαταστήστε τις χειραψίες με σκουντήγματα αγκώνα. Να αντιμετωπίζετε το κινητό σας σαν να είναι μόνιμα μολυσμένο, καθαρίστε το με αντισηπτικά μαντιλάκια και κρατήστε το μακριά από το κρεβάτι σας. Να σπρώχνετε με το πόδι τις πόρτες για να ανοίξουν, τραβήξτε τις πόρτες με χαρτομάντιλο, άλλο αντικείμενο ή με το πίσω μέρος του χεριού σας. Γεμίστε με φιλιά τα παιδιά σας (ούτως ή άλλως μοιράζεστε όλα τα μικρόβια), αλλά κρατήστε μακριά σας τα μικρόβια που έρχονται απ’ έξω. Κάποια από αυτά θα γίνουν ουδέτερα και ίσως η γρίπη της επόμενης χρονιάς να μην είναι και τόσο σοβαρή, αν ακολουθηθούν καλύτερα οι κανόνες υγιεινής.

Όταν είμαστε προνοητικοί, μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε την έκθεσή μας (στον κορωνοϊό), δίνοντας και την ευκαιρία στο σύστημα υγείας να αντιμετωπίσει μικρότερο αριθμό σοβαρών περιστατικών. Ναι, είσαι υγιής και δεν θα αρρωστήσεις. Ναι, μπορεί όσοι ξέρεις τελικά να εκτεθούν στον ιό. Αλλά όλα έχουν να κάνουν με τον ρυθμό των κρουσμάτων. Εάν τον περιορίσουμε, τα νοσοκομεία δεν θα γεμίσουν και η θνησιμότητα θα παραμείνει χαμηλότερη.

Τελικά ο θερμός καιρός ελπίζουμε ότι θα συμβάλει στον περιορισμό της εξάπλωσης των σωματιδίων του ιού, ότι ο καλύτερος εξαερισμός, ο περισσότερος χρόνος έξω, η περισσότερη έκθεση στον ήλιο τελικά θα περιορίσουν την εξάπλωση του ιού. Ελπίζουμε ότι η επόμενη «σεζόν» του κορωνοϊού θα μας βρει με μεγαλύτερη έμφυτη ανοσία, ίσως και ένα εμβόλιο, και πως τελικά θα είναι απλώς άλλη μια γρίπη. Αλλά οι επόμενες εβδομάδες είναι κρίσιμες, οπότε αντιμετωπίστε το σαν να είναι πανδημία προκειμένου να μη γίνει στην πραγματικότητα.

Είναι ωραίο να περνάς τον χρόνο σου με την οικογένειά σου. Ακύρωσα τέσσερις εκδηλώσεις μόνο αυτή την εβδομάδα (το πάρτι των γενεθλίων μου, μια κοινή συνεδρίαση με άλλα τέσσερα εργαστήρια, μια ομιλία στο ελληνικό προξενείο και ένα συνέδριο στην Ευρώπη). Δεν μετανιώνω για τίποτα. Έχω την ευκαιρία να περάσω χρόνο με τους μαθητές μου, την οικογένειά μου, τους στενούς μου φίλους, να μελετήσω, να κάνω αναρτήσεις (όπως αυτή) και να δουλέψω σε σημαντικά συγγράμματα και εργασίες. Είναι θαυμάσιο να επιβάλεις στον εαυτό σου μια απαγόρευση ταξιδιών κα να στρέψεις ξανά την προσοχή σου στα σημαντικά.

Πάνω απ’ όλα, στηρίξτε την επιστήμη, εμπιστευτείτε τις συμβουλές των ειδικών και εκτιμήστε τη μεγάλη σημασία της ιατρικής επιστήμης και του εντοπισμού (κρουσμάτων). Θα είχαμε δεκάδες εκατομμύρια θανάτους χωρίς αυτά και θα αναρωτιόμασταν γιατί οι θεοί μάς έχουν θυμώσει τόσο (μπορούμε ακόμα να αναρωτηθούμε γι’ αυτό, αλλά τουλάχιστον ας κάνουμε και κάτι γι’ αυτό).

Συμπέρασμα: Μην πανικοβάλλεστε, αλλά και μην υποτιμάτε την κατάσταση. Να δράσετε λογικά, να ελαχιστοποιήσετε την εξάπλωση για να προστατεύσετε τους άλλους, να ευχαριστηθείτε τον χρόνο με τα αγαπημένα σας πρόσωπα και να συμπεριφέρεστε σαν να πρόκειται για πανδημία, προκειμένου να μη γίνει όντως μια πανδημία». 
Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/ellada/o-dekalogos-ellina-kathigiti-toy-mit-gia-ton-koronoio-poy-egine-viral

                     Παγκόσμια μέρα της Γυναίκας

Η Γυναίκα, το άλλο μισό του ουρανού, γιορτάζει! Ευκαιρία να θυμηθούμε τη μάνα, την κόρη, την αδελφή, τη γιαγιά, τη φίλη, τη δασκάλα, τη νοσοκόμα, κάθε γυναικεία μορφή που στάθηκε, στέκεται ή θα σταθεί στο πλευρό μας. Το "ισχυρό", το "αδύνατο" ή το "Δεύτερο φύλο", όπως ονόμασε η Σιμόν ντε Μποβουάρ τις γυναίκες.

Στη Βικιπαίδεια διαβάζουμε :Η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε χρόνο ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών.

Ενώ η πρώτη τήρηση της Ημέρας της Γυναίκας πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη, η 8η Μαρτίου προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Γυναικών του 1910 ώστε να καθιερωθεί μια «Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας». Αφού οι γυναίκες κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου στη Σοβιετική Ρωσία το 1917, η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως εθνική αργία εκεί. Καθιερώθηκε παγκόσμια το 1975 από τα Ηνωμένα Έθνη.

Γυναίκες και δικαίωμα ψήφου
Οι γυναίκες που κατείχαν ιδιοκτησία απέκτησαν το δικαίωμα ψήφου στη Νήσο του Μαν το 1881 και το 1893 οι γυναίκες στην τότε βρετανική αποικία της Νέας Ζηλανδίας. Οι περισσότερες μεγάλες δυτικές δυνάμεις επέκτειναν τα δικαιώματα ψήφου στις γυναίκες κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, μεταξύ των οποίων ο Καναδάς (1917), η Βρετανία και η Γερμανία (1918), η Αυστρία και οι Κάτω Χώρες (1919) και οι Ηνωμένες Πολιτείες (1920). Σημαντικές εξαιρέσεις στην Ευρώπη ήταν η Γαλλία, όπου οι γυναίκες δεν μπορούσαν να ψηφίσουν μέχρι το 1944 (!), η Ελλάδα (1952) και η Ελβετία (1971).
Αξίζει να σημειωθεί ότι το δικαίωμα ψήφου απέκτησαν οι γυναίκες της Σαουδικής Αραβίας μόλις πέρυσι (!!!).

Η γυναίκα στην Ιστορία της Ανθρωπότητας
Κι όμως οι γυναίκες στην ανθρώπινη ιστορία δεν ήταν απούσες, κι ας προσπαθούσαν πάντα οι έχοντες την εξουσία (οι άντρες δηλαδή) να τις κρατούν αφανείς, αόρατες. Ακόμη και η γλώσσα χρησιμοποιήθηκε για να τις εξαφανίσει από την ιστορία της ανθρωπότητας. 

Δείτε... history= his +story δηλαδή, η Ιστορία είναι η Δική Του Ιστορία (του Άντρα, δηλαδή!!!)

Κι όμως ό,τι ο καταγεγραμμένος πολιτισμός θεώρησε άξιο λόγου (πόλεμο, εξουσία, επιστήμη, τέχνη) έχει τη συμμετοχή των γυναικών. Γυναίκες  πολεμίστριες, βασίλισσες, επιστήμονες, αθλήτριες, δημιουργοί). Θυμάστε κάποιες; Ιωάννα της Λωραίνης, Βασίλισσα Ελισάβετ Α΄. Κλεοπάτρα, Θεοδώρα, Σαπφώ, Υπατία, Μαντάμ Κιουρί, Φλόρενς Ναιτινγκέιλ, Βιρτζίνια Γουλφ, Νάντια Κομανέτσι, Μελίνα Μερκούρη, Κατίνα Παξινού, Αμαλία Φλέμινγκ, Ρόζα Παρκς, Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, Λέλα Καραγιάννη και τόσες άλλες.

Αφανείς, λοιπόν από το στερέωμα; Ποτέ. Κάθε μια από όλες αυτές τις σπουδαίες γυναίκες που σαν πρωτοπόροι άλλαξαν τον κόσμο για γυναίκες και άνδρες, είχαν πολλαπλούς ρόλους, μάνας, συντρόφου, κόρης, φίλης, μέντορα και έτσι ο αντίκτυπος της παρουσίας τους ήταν πολύ μεγαλύτερος. 

Ας σκεφτούμε κάθε γυναικεία φιγούρα στη ζωή μας και πόσο μας καθόρισε με πρωταρχική αυτή της μητρικής φιγούρας, της γυναίκας που μας μεγάλωσε, βιολογικής ή θετής μας μάνας, όποιας γυναίκας έπαιξε για μας αυτό τον ιερό ρόλο, μια αστείρευτη πηγή ζωής και ενδυνάμωσης, ένα σημείο αναφοράς για κάθε στιγμή της ζωής μας.



Γυναίκες που άλλαξαν τον κόσμο

She persisted (Επέμεινε, δεν το έβαλε κάτω)

           WOMEN THAT CHANGED THE WORLD POSTER, CLICK HERE TO DOWNLOAD

6η Μαρτίου: Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού

Stop bullying

Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού. Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός, προέρχεται από άλλα παιδιά, συνήθως της ίδιας ηλικίας και αποτελεί μορφή επιθετικής συμπεριφοράς, που εμφανίζεται κυρίως στη σχολική πραγματικότητα, με σοβαρές επιπτώσεις για την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και του εφήβου και τη διαδικασία της μάθησης. Αναφέρεται στην εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομήλικων παιδιών, εντός και εκτός σχολείου, με στόχο την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου ή αναστάτωσης. Συχνά το «ισχυρότερο» παιδί αντλεί από την πράξη του κάποιο όφελος, όπως ευχαρίστηση, κύρος ή υλικά αποκτήματα, ενώ το «αδύναμο» παιδί δεν μπορεί να υπερασπιστεί και να προστατέψει με ριζικό τρόπο τον εαυτό του.

Η επιθετική συμπεριφορά μεταξύ μαθητών εκδηλώνεται, με μορφές ήπιας βίας (λεκτικό εκφοβισμό, πειράγματα, βρίσιμο, ειρωνική συμπεριφορά, απειλές, διάδοση φημών) και με περιστατικά ακραίας βίας (συγκρούσεις µε ρατσιστικά ή άλλα χαρακτηριστικά, χτυπήματα, σπρώξιμο, σεξουαλική παρενόχληση, χειρονομίες). Διαφορετικοί επιστημονικοί χώροι και πεδία έχουν αναγνωρίσει, αναδείξει και μελετήσει το πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού και της βίας, στις πολλαπλές μορφές και διαστάσεις του. Η ενδοσχολική βία είναι ομαδικό φαινόμενο, καθώς δεν αφορά μόνο τον θύτη και το θύμα, αλλά και όσους είναι παρόντες ή γνωρίζουν την ύπαρξή του, δηλαδή τους παρατηρητές, οι οποίοι μπορεί να είναι είτε μαθητές είτε ενήλικες. Ο σχολικός εκφοβισμός έχει αρνητικές συνέπειες στο κλίμα του σχολείου, στην κοινωνικοποίηση των παιδιών, στην επικοινωνία στην εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και στην μετέπειτα ομαλή ενσωμάτωση στην κοινωνία.

Συχνά οι παρατηρητές επικαλούνται, ως επιχείρημα για την άρνησή τους να υπερασπιστούν το «αδύναμο» παιδί, ότι θα θεωρηθούν «καρφιά» και γι'αυτό μπορεί να θυματοποιηθούν οι ίδιοι στη συνέχεια. Είναι όμως έτσι; Ας δούμε μια παρουσίαση που δημιουργήθηκε από εκπ/κό Χατσίκου Ιωάννα και ανέβηκε  στο blog http://taksiasterati.blogspot.gr. 

Ήρωας ή καρφί;

Κι αν δεν είσαι παρατηρητής; Αν εσύ είσαι αυτό το παιδί που είναι «θύμα» σχολικού εκφοβισμού; Πώς το αντιμετωπίζεις; Μερικές ιδέες υπάρχουν στο βίντεο που ακολουθεί.

Νίκησε το νταή χωρίς να τον αγγίξεις

Αν βρεθείς σε αυτή τη θέση (θύματος ή παρατηρητή)...θυμήσου! Μίλα! Ζήτα βοήθεια! Πριν να είναι αργά! 

Μίλα τώρα!